Skip to main content


 Σήμερα συμπληρώνονται 47 χρόνια από την έναρξη της δεύτερης τουρκικής εισβολής και της ολοκλήρωσης του αισχρού εγκλήματος του Τούρκου κατακτητή κατά της ταλαίπωρης νήσου μας. 

 

Οι Τούρκοι εισβολείς εκμεταλλευόμενοι την δική μας αδράνεια προχώρησαν καταλαμβάνοντας, μέχρι και το 37% της μεγαλονήσου. Ο εχθρός φρόντισε σκόπιμα οι τριμερείς διαπραγματεύσεις στην Γενεύη να καταλήξουν σε απόλυτη αποτυχία και έπειτα , όντας βέβαια προετοιμασμένος από καιρό, να παραβιάζει συνεχώς την εκεχειρία. 


Μόλις μια ώρα μετά την ανακοίνωση για την κατάρρευση των συζητήσεων ο τότε υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας επικοινώνησε με τον τότε πρωθυπουργό δίνοντας το πράσινο φώς για την έναρξη του Αττίλα 2, με το κωδικοποιημένο σύνθημα «Η Αϊσέ μπορεί να πάει διακοπές», άρχισαν να μεταφέρουν πολεμικό υλικό στην Κύπρο, και να βομβαρδίζουν Λευκωσία και Αμμόχωστο καθώς και άλλα σημεία της Κύπρου. Από μεσημέρι κι’ όλας της 14ης Αυγούστου του 1974 οι Τούρκοι άρχισαν να αποβιβάζουν στο νησί άρματα τελευταίας τεχνολογίας, για την εποχή, τα οποία χωρίς καθυστέρηση άρχισαν να κατευθύνονται προς την Αμμόχωστο και την Μόρφου. Μέχρι το βράδυ η αντίσταση που προέβαλε το νησί κατά των κατακτητών στην ουσία είχε καταρρεύσει. Έτσι στις 16 Αυγούστου κατέλαβαν την Αμμόχωστο και τη Μόρφου. Μέχρι τις 18:00 το απόγευμα ο κατοχικός στρατός χαράσσει την γραμμή αντιπαράταξης , και συμφωνεί σε κατάπαυση το πυρός μόνο μετά την βίαιη κατάληψη του 37% των εδαφών μας.

Πλέον, η Κερύνεια, η Καρπασία, ο Πενταδάκτυλος, η Μόρφου, η Μεσαορία και η Αμμόχωστος βρίσκονται στα χέρια των βαρβάρων.


Σήμερα το μόνο που βλέπουμε από την πλευρά του Τούρκου εισβολέα είναι θράσος και βαρβαρότητα. Οι Τούρκοι έχουν δείξει επανηλειμμένα το πώς εφαρμόζουν την επεκτατική τους πολιτική, αφού προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιβάλουν στο νησί μας, και όχι μόνο, τις φασιστικές και ρατσιστικές τους πεποιθήσεις. Ο κατακτητής εδώ και χρόνια έχει δείξει το πραγματικό του πρόσωπο και τα πραγματικά του σχέδια. Εμείς ως Έλληνες της Κύπρου θα πρέπει να αντιδράσουμε και να προτάξουμε τα στήθη μας έναντι στον κάθε ένα ο οποίος εμποδίζει την πολυπόθητη Λευτεριά του νησιού και να συνεχίσουμε τον αγώνα μας μεχρι να έρθει η τελική δικαίωση και λύτρωση του νησιού που δεν είναι άλλη από την Απελευθέρωση και μονάχα αυτή.