Skip to main content

Για μια Κύπρο ΕΛΕΥΘΕΡΗ, για πάντα ΕΛΛΗΝΙΚΗ ...

ΑΥΤΟΝΟΜΑ - ΜΑΘΗΤΙΚΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΑ
Ο Αγώνας μας, δύσκολος…
Το φορτίο για συνέχιση των προπατορικών επιταγών, βαρύ…
Αν ξαποστάσουμε έστω και για μια στιγμή, ίσως επέλθει ήττα…

Όμως…
Το φορτίο δεν μας κουράζει κι ούτε βαραίνει τις πλάτες μας.
Κι ούτε θα ξαποστάσουμε λεπτό ώσπου να ζήσουμε στον τόπο μας πραγματικά ελεύθεροι.
Εμείς οι Έλληνες, ποτέ δεν υποκύψαμε, ποτέ δεν προσκυνήσαμε, ποτέ δεν συμβιβαστήκαμε. Γιατί να το πράξουμε τώρα;

Τώρα που η Κύπρος μας χιλιοπονεί και κλαίει; Τώρα που μας χρειάζεται; Πρέπει άραγε να σταματήσουμε να μιλάμε για εγκλήματα πολέμου; Πρέπει να πάψουμε να κατηγορούμε τους Τούρκους, που βίασαν γυναίκες και παιδιά, που σκότωσαν τόσους και τόσους άνδρες, που βεβήλωσαν τους ναούς μας, που αφάνισαν μιά μακρά περίοδο ιστορίας από τον τόπο μας καταστρέφοντας την πολιτιστική κληρονομιά του βορείου τμήματος του νησιού μας, που έκαψαν κάθε τι που θυμίζει Ελληνισμό σ’αυτό τον τόπο και να υπομένουμε καρτερικά μέχρι να επέλθει το τελευταίο χαστούκι που είναι η πλήρες εξόντωσή μας από το νησί αυτό; Αυτό πρέπει να κάνουμε; Να μείνουμε άπρακτοι βλέποντας τον Πενταδάκτυλο να γέρνει κάθε μέρα όλο και πιό ικετευτικά προς εμάς για λίγο έλεος; Έτσι πρέπει; Αυτό μας δίδαξε η ιστορία μας;
Ο αγώνας είναι δύσκολος και το ξέρουμε!

Αλλά τρανό παράδειγμα σε εμάς τους Έλληνες, τι άλλο; Η ιστορία μας, που πάντα μας δασκάλευε μέσω του μεγαλείου και του πλούτου της, για την ανδρεία και την μεγαλοπρέπεια, αξίες με τις οποίες οι πρόγονοί μας πολεμούσαν, κάθε εχθρό και κάθε υπερδύναμη, είτε αυτή λεγόταν Φοινικικός στόλος, είτε Περσική αυτοκρατορία, είτε Αγγλική αποικιοκρατία, είτε Οθωμανικό κράτος κτλ.

Από αυτούς τους αγώνες αντλούμε δύναμη. Από αυτούς τους αγώνες γινόμαστε ολοένα και πιο ισχυροί, αυτούς τους αγώνες θέλουμε, αυτούς τους αγώνες αγαπάμε και θαυμάζουμε.

Διότι, ανέκαθεν ήμασταν οι “μικροί” και ανέκαθεν θα είμαστε. Όμως, θα φτάσει η στιγμή που ο βάρβαρος κατακτητής θα ηττηθεί, το αποτέλεσμα θα είναι αυτό που όλοι λησμονούμε και οι αγώνες των προγόνων μας θα συνεχιστούν.
Εξάλλου, οι χιλιάδες ψυχές των ανθρώπων που θυσιάστηκαν για να ζούμε σήμερα στη γη αυτή ελεύθεροι δε θα επιτρέψουν ποτέ να μη γίνει αυτό που οι πλείστοι θέλουμε κι ονειρευόμαστε. Οι ψυχές αυτών των ανθρώπων των οποίων κύλησε το αίμα για μια Κύπρο Ελεύθερη για πάντα Ελληνική σαν μια πηγή ανοικτή, που απορρέει δύναμη και ψυχικό σθένος, μας τροφοδοτούν με όλα τα εφόδια που θα χρειαστούμε για τον αγώνα μας.

Στην Α.Κ.Μ. Ε.Φ.Ε.Ν. έχουμε ως όραμά μας, να ζήσουμε σε μιά Κύπρο χωρίς κατοχικά στρατεύματα, χωρίς να εκλέγονται προέδροι χειρότεροι κι από τους μακροχρόνιους εχθρούς της Κύπρου μας, χωρίς εποίκους, χωρίς ξένες υπερδυνάμεις πάνω από το νησί οι οποίες κινούν τα νήματα, χωρίς να καθορίζουν οι πολιτικοί το μέλλον μας. Ζητούμε να ζήσουμε σε ένα τόπο όπου κυριαρχεί η Δικαιοσύνη μα πάνω απ’ όλα η Δημοκρατία και η Ελευθερία.

Θέλουμε, όπως όλοι οι φυσιολογικοί στον κόσμο πολίτες, να ζήσουμε στην πατρίδα μας λεύτεροι, χωρίς να στερούμαστε τα ανθρώπινά μας δικαιώματα, χωρίς να καταπατείται το δίκιο και οι πανανθρώπινες αξίες που έχουμε ως Άνθρωποι, χωρίς να βλέπουμε πολίτες που είναι πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, χωρίς να βλέπουμε να αργοπεθαίνει η δίψα για επιστροφή, χωρίς να νιώθουμε όντα δεύτερης κατηγορίας.
Σ’αυτή την κοινωνία θέλουμε να ζούμε σαν νέοι και νέες.

Πρέπει να είμαστε δυνατοί μα πάνω απ’ όλα ενωμένοι. “Είμαστε στο εμείς και όχι στο εγώ”, τα λόγια του ένδοξου στρατηγού Ιωάννη Μακρυγιάννη. Η πατρίδα μας είναι σκλαβωμένη, ανθρώποι ζουν πρόσφυγες όπως αναφέραμε και πιό πάνω κι άλλοι εγκλωβισμένοι. Είμαστε στο εμείς γιατί από εμάς εξαρτάται το τι θα φέρει το μέλλον. Γιατί από όλους εξαρτάται η σωτηρία και της Κύπρου και του Έθνους μας. Όχι στο εγώ, όχι σε ετσιθελισμούς και προσωπικά ή κομματικά συμφέροντα.

Κι όλα αυτά, δεν είναι λαίλαπες που μας παρασύρουν. Δεν είναι πόθοι που σιγοκαίουν και στο τέλος θα σβήσουν. Δεν είναι λόγια ψεύτικα.

Είναι η ελπίδα μας για το μέλλον, είναι τα θέλω μας για ένα κόσμο που θέλουμε να ζήσουμε, είναι ένα κάλεσμα σε όλους για να φωνάξουμε πως μόνο έτσι η Κύπρος μας θα γίνει Ελεύθερη και κατ’ επέκταση θα παραμείνει Ελληνική με τη συμβολή όλων μας.

“Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου,
κανένας δεν εβρέθηκεν για να την-ι-ξηλείψη,
κανένας, γιατί σιέπει την που τάψη ο Θεός μου.
Η Ρωμιοσύνη εν να χαθή, όντας ο κόσμος λείψη”

Με πίστη λοιπόν στο Θεό τον αιώνιο προστάτη και στηρικτή μας, είμαστε σίγουροι πως ο Ελληνισμός δε θα αφανιστεί ποτέ και με κάθε μας ενέργεια, κάθε μας κίνηση, κάθε μας βήμα, θα φωνάζουμε για την Κύπρο μας. Για την Κύπρο που θέλουμε να ζήσουμε εμείς, που θέλουμε να αντικρύσουν οι γενιές πριν από τη δική μας και να κοιμηθούν αιώνια ήσυχοι, για την Κύπρο που θέλουμε να ζήσουν τα παιδιά μας και με περηφάνια να παραδώσουν παρακάτω, για την Κύπρο που πολέμησαν οι ηρωομάρτυρες του πιο αγνού αγώνα που πραγματοποιήθηκε ποτέ στον τόπο μας, για την Κύπρο που πριν ελάχιστα χρόνια κύλησε το αίμα των Ισαάκ και Σολωμού. Για αυτή την Κύπρο ζούμε, αναπνέουμε, ελπίζουμε και καρτερούμε…

Πάμε λοιπόν!
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΙΑ ΦΩΝΗ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΥΠΡΟ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ