Οι πρώτοι της αγχόνης...

Στις 10 Μαΐου 1956 οδηγήθηκαν στην αγχόνη οι πρώτοι ηρωομάρτυρες του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α Μιχαλάκης Καραολής και Ανδρέας Δημητρίου.

Ο Μιχαήλ Καραολής γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1933 στο Παλαιοχώρι Πιτσιλιάς και ήταν το τέταρτο παιδί του Σάββα και της Παναγιώτας Καραολή. Αποφοίτησε από την Αγγλική Σχολή Λευκωσίας και διορίστηκε δημόσιος υπάλληλος.  Εντάχθηκε από τους πρώτους στην ΕΟΚΑ και πήρε μέρος στον Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα με την ομάδα του Πολύκαρπου Γεωρκάτζη.

Ο Μιχαήλ Καραολής κατηγορήθηκε ότι σκότωσε σε μια συγκέντρωση στις 28 Αυγούστου 1955, τον αστυνομικό Ηρόδοτο Πουλλή, συνεργάτη των Άγγλων. Ο Καραολής συνελήφθη σε ενέδρα αφού οι Βρετανοί τηρούσαν αρχείο και τον ανακάλυψαν από το ποδήλατό του που δεν μπόρεσε να πάρει από τη συγκέντρωση.

Ο Ανδρέας Δημητρίου γεννήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1934 στον Άγιο Μάμα Λεμεσού και καταγόταν από πάμπτωχη πολυμελή οικογένεια. Φοίτησε για τρία χρόνια στο Νυχτερινό Γυμνάσιο Αμμοχώστου και στη συνέχεια έπιασε δουλειά σε κατάστημα εκρηκτικών και κυνηγετικών ειδών. Από μικρός αναμίχθηκε στον συνδικαλισμό και διατέλεσε γραμματέας της Συντεχνίας Αχθοφόρων. Νεαρός αγωνιστής της ΕΟΚΑ, πρωτοστάτησε στην αρπαγή οπλισμού από τις κατοχικές αρχές της Αμμοχώστου. Τα όπλα προωθήθηκαν σε διάφορες αντάρτικες ομάδες, οι οποίες μέχρι τότε ήταν εφοδιασμένες σχεδόν μόνο με κυνηγετικά.

Ο ήρωας μας κατηγορήθηκε πως πυροβόλησε και τραυμάτισε τον πράκτορα της  «Ιντέλιτζενς Σέρβις», ΣιντνείΤέιλορ . Συνελήφθη όταν έσπευσε να απομακρυνθεί τρέχοντας και τον περικύκλωσε διερχόμενη περίπολος  ζητώντας του να παραδοθεί. Αυτός αρνήθηκε  πεισματικά. Οι Άγγλοι μη έχοντας άλλη επιλογή για να τον συλλάβουν τον πυροβόλησαν και τον τραυμάτισαν στο χέρι. Τότε, μεταφέρθηκε εσπευσμένα με ελικόπτερο στο Νοσοκομείο Λευκωσίας και από εκεί στις Κεντρικές Φυλακές.

Ο Καραολής και ο Δημητρίου κατά την διάρκεια της κράτησης τους αλλά ιδιαίτερα τις τελευταίες στιγμές πριν τον απαγχονισμό τους, με την γενναία στάση τους, έδειξαν σε όλους μας τι εστί μαγκιά, θάρρος και αφοσίωση στον Αγώνα για την πατρίδα. Τα τελευταία τους λόγια... συγκλονιστικά και λεβέντικα!

«Εμένα δεν πρέπει να με λυπάστε, αφού εγώ δεν βρίσκω λόγο για να με κλαίω, ούτε οι συγγενείς μου πρέπει να με κλαίνε.»

«Με απόλυτη ψυχική γαλήνη σας στέλνω τον τελευταίο αποχαιρετισμό. Έχε γεια γλυκιά πατρίδα δουλωμένο μου νησί τρανή που έχεις και μεγάλη την αδούλωτη ψυχή» ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΚΑΡΑΟΛΗΣ

«Η ώρα του θανάτου μου πλησιάζει...Το μόνο που λυπούμαι είναι που δεν θα δώ την Κύπρο μας ελεύθερη. Καλά μου αδέλφια, αγαπημένη μάνα, μη λυπάστε που πεθαίνω, γιατί πεθαίνω άντρας. Σας εύχομαι να ζήσετε ελεύθεροι. Χωρίς θυσίες δεν κατακτιέται η λευτεριά. [...] Ο θάνατος δεν με φοβίζει γιατί η ζωή είναι περιττή μέσα στη σκλαβιά. Ζήτω οι αγωνιστές της λευτεριάς. Ζήτω η Λευτεριά. Γειά σας.» ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Αυτόνομη Κίνηση Μαθητών
Εθνική Φωνή Ελληνόψυχων Νέων (Ε.Φ.Ε.Ν)