ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΚΙΝΗΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ Ε.Φ.Ε.Ν

Το πιο γνωστό περιστατικό Έλληνα ο οποίος δολοφονήθηκε από τους Τούρκους στην προσπάθειά του να κατεβάσει την Τουρική σημαία από τον ιστό στην Κύπρο, είναι φυσικά εκείνο του μαύρου αυγουστιάτικου καλοκαιριού του 1996, όπου στην κηδεία του Δολοφονηθέντα από τους Γκρίζους Λύκους και από όργανα του Ψευδοκράτους Τάσσου Ισαάκ, ο εξάδερφός του Σολωμός Σολωμού, αναρριχήθηκε στον ιστό για να κατεβάσει την Τουρκική σημαία, με απότέλεσμα Τούρκοι στρατιώτες άνανδρα να τον πυροβολήσουν και να τον ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΟΥΝ. Παρόμοια περιστατικά όμως, έχουν καταγραφεί και κατά την διάρκεια της βάρβαρης Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1974. * Συγκεκριμένα, το πρωί της 20ής Ιουλίου του 1974, μετά την εκδήλωση της Τουρκικής εισβολής, στη Λεμεσό συγκεντρώθηκαν κάτοικοι της πόλης, οι περισσότεροι ήταν Ενωτικοί, ενώ μεταξύ τους υπήρχαν και μαθητές Γυμνασίων της πόλης, σχηματίζοντας έτσι το 203 Τάγμα Εθελοντών, με δύναμη γύρω στους 450 άνδρες. Αυτοί οι άνδρες λοιπόν θα επιτέθονταν στην Τουρκοκ

Δημοκρατία! Η εξουσία του δήμου, η εξουσία του λαού. Μία λέξη που ακούμε τόσο συχνά, μία αξία που τιμούμε, ένα δικαίωμα που απαιτούμε και διεκδικούμε, ένα καθήκον που διαφυλάσσουμε. Αναρωτηθήκαμε ποτέ ποιά είναι η σημασία της δημοκρατίας στην κοινωνία μας, ποιό ρόλο παίζει η δημοκρατία στην διατήρηση των αξιών για τις οποίες αγωνιζόμαστε και θέλουμε να διατηρούμε; Η δημοκρατία έκανε τα πρώτα της βήματα στην αρχαία Αθήνα, με τον Περικλή να την φέρνει στο απώγειό της. Με ανατρεπτικούς και ιδιαίτερα φιλολαϊκούς νόμους για την εποχή του, ο Περικλής προώθησε το δημοκρατικό πολίτευμα στην Αθήνα, που ήταν τελείως διαφορετικό από την ολιγαρχεία, την τυρρανεία και την αριστοκρατεία που επικρατούσαν την εποχή εκείνη. Μετά από αιώνες λοιπόν, μετά από διάφορα συνταρακτικά γεγονότα που συνέβησαν στην Ιστορία, οι πλήστες χώρες εφάρμοσαν την δημοκρατία ως επίσημο πολίτευμα του κράτους. Μια δημοκρατία, απόγονο εκείνης του Περικλή. Μια δημοκρατία η οποία φυσικά και δεν θα υπήρχε χωρίς τον Ελ

“Λευκή σαν όνειρο, γαλάζια, ωραία, κάθε σ' αντίκρισμα, καρδιάς παλμοί, πάντα τρισένδοξη Ελληνική σημαία, το καμάρι του Έλληνα, της πατρίδας η τιμή.” Μέρα παρά μέρα θα φωνάζουμε όλο και πιό έντονα πόσο περήφανοι νιώθουμε στο αντίκρυσμα και μόνο, της Ελληνικής μας σημαίας. Θα το διαλαλούμε πάντοτε, δίχως κανένα ίχνος ακραίας συμπεριφοράς είτε έστω οποιουδήποτε φανατισμού, όπως διάφοροι μας κατονομάζουν ότι ενεργούμε, διαδηλώνουμε και συμπεριφερόμαστε. Η Πατρίδα μας είναι, μετά τον Θεό, ό,τι πιο ωραίο και μεγάλο και ιερό, και αγαπημένο σε τούτο τον κόσμο. Πατρίδα πολυθέλγητρη και χιλιοτραγουδημένη. Πατρίδα πονεμένη όμως ταυτόχρονα μοιρασμένη. Πατρίδα όλη φως, δόξα και σπάνια ομορφιά. Κάθε λουλούδι και κάθε λιθάρι έχει ιδιαίτερη σημασία και χάρη στον τόπο αυτό. Και το χώμα της το ιερό κατέχει ξεχωριστή λαμπρότητα, γιατί το βάψανε ηρώων και μαρτύρων αίματα. Όλα αυτά, φως, δόξα, σπάνια ομορφιά, λαμπρότητα και ατελείωτη μαρτυρική ιστορία, απεικονίζονται στην γαλανόλευκη Ελληνική μα

ΑΥΤΟΝΟΜΑ - ΜΑΘΗΤΙΚΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΑ Ο Αγώνας μας, δύσκολος… Το φορτίο για συνέχιση των προπατορικών επιταγών, βαρύ… Αν ξαποστάσουμε έστω και για μια στιγμή, ίσως επέλθει ήττα… Όμως… Το φορτίο δεν μας κουράζει κι ούτε βαραίνει τις πλάτες μας. Κι ούτε θα ξαποστάσουμε λεπτό ώσπου να ζήσουμε στον τόπο μας πραγματικά ελεύθεροι. Εμείς οι Έλληνες, ποτέ δεν υποκύψαμε, ποτέ δεν προσκυνήσαμε, ποτέ δεν συμβιβαστήκαμε. Γιατί να το πράξουμε τώρα; Τώρα που η Κύπρος μας χιλιοπονεί και κλαίει; Τώρα που μας χρειάζεται; Πρέπει άραγε να σταματήσουμε να μιλάμε για εγκλήματα πολέμου; Πρέπει να πάψουμε να κατηγορούμε τους Τούρκους, που βίασαν γυναίκες και παιδιά, που σκότωσαν τόσους και τόσους άνδρες, που βεβήλωσαν τους ναούς μας, που αφάνισαν μιά μακρά περίοδο ιστορίας από τον τόπο μας καταστρέφοντας την πολιτιστική κληρονομιά του βορείου τμήματος του νησιού μας, που έκαψαν κάθε τι που θυμίζει Ελληνισμό σ’αυτό τον τόπο και να υπομένουμε καρτερικά μέχρι να επέλθει το τ

Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία είναι μια μορφή "λύσης" που εδώ και χρόνια ηγέτες, αρχηγοί κομμάτων, συμπολιτεύσεις και αντιπολιτεύσεις συζητούν και με την ισχύ της θέσης τους επίμονα προσπαθούν να εφαρμοστεί. Στην προκειμένη περίπτωση, μιλάμε για ένα από τα εθνικά μας θέματα, το Κυπριακό, πρόβλημα εισβολής του Τούρκου κατακτητή και παράνομης κατοχής του 37% του εδάφους μας εδώ και 4 δεκαετίες. Εξ ορισμού, ο όρος Ομοσπονδία εννοεί την "ένωση περισσότερων του ενός ανεξάρτητων και αυτονόμων κρατιδίων, ώστε να αποτελούν μία κρατική υπόσταση, διεθνή προσωπικότητα και να διαθέτουν κοινό σύνταγμα και εσωτερικό δίκαιο(...)". Δηλαδή, στην περίπτωση εφαρμογής της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, η κρατική υπόσταση θα συντελείται από δυο συνιστώντα κρατίδια (αν και οι Τούρκοι κάνουν αναφορές ακόμη και για "κράτη"), τα οποία θα αποτελούνται από πλειοψηφία Τ/Κ στην μια και Ε/Κ στην άλλη. Αν και σε μια Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία μερικοί παράμετρο